خداوند که نعمتهايش بزرگ باد در هر عصر و زماني همواره بندگاني داشته

که به فکر آنها الهام مي کرده و در وادي عقل و انديشه با آنان سخن مي گفته است .

 [ اين بندگان ] با نور بيداري عقول چراغ فهم و بينائي در چشمها، گوشها و دلها روشن

 مي ساخته اند